Opvoeden

Dat opvoeden een hele klus is, daar zijn we inmiddels al wel een paar jaar achter. Soms moeten de teugels even iets strakker, zo ook laatst bij Rebecca. Het liep een beetje uit de hand met haar pittige karaktertje. Ze was vaak kattig en boos, luisterde slecht, opruimen en opschieten kwam niet in haar woordenboek voor. Dus werd het tijd voor een beloningssysteem. Twee weken lang mocht ze stickertjes plakken als ze zich op die onderdelen goed had gedragen en niet teveel (=3) kruisjes had. Ze deed goed haar best en als er dan toch na een paar keer waarschuwen een kruis neergezet werd, dan vond ze dat heel erg. Uiteindelijk was het stickerblad vol en mocht ze in de speelgoedwinkel de felbegeerde speelgoedföhn halen. Missie geslaagd...

...dachten we. We zijn weer een aantal dagen verder en het lijkt erop dat Rebecca denkt dat de buit nu binnen is en de regels niet meer gelden. Opruimen en opschieten? Wat is dat? Ze tettert ook weer met volle kracht door mama heen als ik met iemand sta te praten en reageert boos en kattig als ik dan even niet naar haar wil luisteren.

Zucht.

En dan hebben we Rosalinde, dat lieve, schattige, rustige droepie wat ze altijd al was. Vanmorgen wilde ik in de supermarkt niet het pak koekjes kopen wat zij op het oog had -de kast ligt al vol koek- en daarmee was het hek van de dam. Huilend en drammend liep ze achter me aan door de winkel. Thuis probeert ze me ook steeds uit, kijken hoever ze kan gaan en ze kon ook altijd ver gaan als jongste met haar lekkere bolle wangen en grote onschuldige, groene ogen, maar af en toe moet er toch ook even ingegrepen worden. Geen vierende teugels hier dus, maar weer even een stukje strakker.

Ze zitten allebei even in een lastige kleuter- en peuterfase. Gelukkig weet ik inmiddels ook wel dat fase's altijd weer voorbij gaan. Nou, ik kijk uit naar de weer wat rustigere fase die hier uiteraard op zal volgen...

Zucht.